UNO to popularna gra karciana, w którą może zagrać od dwóch do dziesięciu osób. Celem gry jest pozbycie się wszystkich kart z ręki, a zwycięzcą zostaje osoba, która jako pierwsza zostanie bez kart. Jest to gra familijna, w którą może grać każdy! Mały, średni i duży. Zasady są dość proste i nie wymagają wiele. To prosta i dająca wiele rozgrywki gra karciana!
Zasady gry
Aby rozpocząć grę, należy rozdzielić karty pomiędzy graczy według ich liczby. Każdy gracz otrzymuje po siedem kart. Następnie pozostałe karty układa się w stosie odkrywając jedną kartę na wierzchu, która staje się kartą rozpoczynającą grę. Gracz siedzący po lewej stronie osoby, która rozdała karty, rozpoczyna grę.
Zasady rzucania kart
Gracz rzuca kartę na stół, która musi być tą samą barwą lub tą samą cyfrą co karta na wierzchu stosu. Jeśli gracz nie ma karty, którą mógłby rzucić, musi dobrać jedną z kart z górnej części stosu i spróbować ją rzucić. Jeśli również i ta karta nie pasuje, gracz musi zakończyć swoją turę.
Specjalne karty
W grze UNO są także specjalne karty, które dają graczom dodatkowe możliwości lub utrudniają grę innym graczom. Są to między innymi:
- Karta „2+”: Gracz, który rzuci tę kartę, wymusza na następnym graczu dobranie dwóch kart z górnej części stosu i zakończenie swojej tury.
- Karta „Zmiana kierunku”: Gracz, który rzuci tę kartę, zmienia kierunek gry o 180 stopni.
- Karta „Zmiana koloru”: Gracz, który rzuci tę kartę, może zmienić kolor karty
- Karta „Wybór koloru”: Gracz, który rzuci tę kartę, może wybrać dowolny kolor, na który zostanie zmieniona karta na wierzchu stosu.
- Karta „Pas”: Gracz, który rzuci tę kartę, może przekazać swoją turę następnemu graczowi bez rzucania żadnej karty.
- Karta „UNO”: Gracz, który posiada tylko jedną kartę w ręce, musi krzyknąć „UNO” i jeśli to zrobi, nie będzie musiał dobierać żadnej karty za brak ostrzeżenia. Jeśli gracz zapomni o tym krzyknąć i zostanie przyłapany przez innego gracza, musi dobrać dwie karty z górnej części stosu.
Końcowe zasady
Jeśli gracz zostanie bez kart, zostaje zwycięzcą. Pozostali gracze muszą policzyć punkty w swoich pozostałych kartach. Każda cyfrowa karta ma wartość równą jej liczbie, a karty specjalne mają następujące punktacje:
- Karta „2+” – 20 punktów
- Karta „Zmiana kierunku” – 20 punktów
- Karta „Zmiana koloru” – 50 punktów
- Karta „Wybór koloru” – 50 punktów
- Karta „Pas” – 20 punktów
Gracz, który zostaje zwycięzcą, otrzymuje zerową punktację, a pozostali gracze otrzymują punkty za swoje pozostałe karty. Gracz z największą liczbą punktów jest przegranym. Niekiedy w UNO gra się również na nieco inne zasady kończące rozgrywkę. Mianowicie – gdy jeden gracz zostaje zwycięzcą, reszta dogrywa partię, aż do momentu, w którym na polu gry zostanie ostatni gracz, który zajmuje ostatnie miejsce.
Wskazówki dotyczące gry
- Staraj się zawsze myśleć o swoich kartach i planować swoje ruchy z wyprzedzeniem.
- Zwracaj uwagę na karty, które pozostali gracze rzucają, aby lepiej zaplanować swoje ruchy.
- Pamiętaj o krzyknięciu „UNO” jeśli posiadasz tylko jedną kartę w ręce.
- Nie zapominaj o specjalnych kartach, które mogą zmienić przebieg gry.
- Staraj się unikać dobierania kart z górnej części stosu, jeśli możesz to uniknąć, ponieważ to zwiększa twoje szanse na otrzymanie punktów.
- Nie boj się używać swoich specjalnych kart, szczególnie jeśli masz ich dużo. Może to być skuteczny sposób na pozbycie się trudnych do zrzucenia kart lub na zmuszenie innych graczy do dobierania większej liczby kart.
- Baw się dobrze i nie bierz gry zbyt poważnie. UNO to przede wszystkim rozrywka i sposób na spędzenie czasu z przyjaciółmi lub rodziną.
