Neurologopedia jest specjalistyczną dziedziną logopedii zajmującą się diagnostyką i leczeniem różnego rodzaju zaburzeń komunikacji, które wynikają z uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego oraz problemami w obrębie jamy ustnej. Zaburzenia mowy mające podłoże neurologiczne mogą być spowodowane różnego rodzaju czynnikami jak np. problemami w trakcie porodu lub nieprawidłowościami rozwojowymi dziecka na wczesnym etapie jego życia.
Czym jest neurologopedia?
Głównym celem neurologopedii jest pomoc osobom, które zmagają się z zaburzeniami mowy i jedzenia. Mające podłoże neurologiczne nieprawidłowości są wynikiem uszkodzeń ośrodkowego układu nerwowego. Do uszkodzeń takich może dojść między innymi w trakcie trwania ciąży lub podczas porodu. Zaburzenia tego typu mogą być zaobserwowane u wcześniaków, dzieci pochodzących z mnogich ciąż, czy dzieci autystycznych. Co więcej, zaburzenia takie mogą pojawić się u dzieci dotkniętych zespołem FAS oraz tym, które zmagają się z chorobami genetycznymi. U osób dorosłych uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego mogą być wynikiem niedotlenienia mózgu. Neurologopedia ( o czym więcej na eduksiegarnia.pl) zajmują się nie tylko diagnozowaniem nieprawidłowości, ale także kompleksową terapią mowy. Ich zadaniem jest też rozwiązywanie problemów związanych z żuciem i połykaniem pokarmu. Szybka diagnoza i podjęcie terapii pozwala na skuteczne korygowanie wad, dzięki czemu osoby zmagające się z problemem mogą swobodnie spożywać posiłki i komunikować się werbalnie.
Kiedy należy zgłosić się do neurologopedy?
Wczesna diagnoza zwiększa szanse na wyleczenie u dzieci i pomaga skorygować nieprawidłowości, które hamują prawidłowy rozwój w obrębie mowy i spożywania posiłków. Do neurologopedy warto wybrać się więc nawet z niemowlakiem, jeśli zauważymy niepokojące symptomy mogące świadczyć o problemach rozwojowych. W grupie ryzyka znajdują się przede wszystkim dzieci urodzone przedwcześnie oraz cierpiące na schorzenia genetyczne takie jak zespół Downa, czy zespół Aperta. Neurologopedia do grupy ryzyka kwalifikuje też dzieci z dziecięcym porażeniem mózgowym, z autyzmem lub zespołem Aspergera oraz cierpiące na rozszczep podniebienia. Do niepokojących objawów zaliczyć można też problemy z mówieniem u 2-3 latków oraz jedzeniem (np. odmowa spożywania pokarmów o określonej konsystencji, problemy z gryzieniem, żuciem oraz połykaniem). Objawem świadczącym o nieprawidłowości może być też nadmierne ślinienie się.
Czynniki poddawane diagnozie neurologopedycznej
Specjalista z dziedziny neurologopedii podczas diagnozowania dziecka poddaje ocenie czynniki takie jak budowa oraz prawidłowość funkcjonowania aparatu mowy, oddychanie oraz reakcje i rozwój reakcji oralnych. Pod uwagę podczas tego procesu bierze się też napięcie mięśni w okolicy narządów mowy. Co więcej, neurologopeda sprawdza, jak dziecko połyka, gryzie i żuje oraz jakie są jego kompetencje językowe. Przy diagnozowaniu osób dorosłych specjalista ocenia mowę spontaniczną, umiejętności nazywania i powtarzania oraz samo rozumienie tego, co mówi się do osoby poddawanej badaniu. Sprawdza się też umiejętność czytania oraz pisania.
Jak przygotować się do wizyty u neurologopedy?
Przed wizytą należy upewnić się, że mamy pełną dokumentację pacjenta. W przypadku osób dorosłych po urazie lub udarze będzie to karta informacyjna ze szpitala oraz ewentualne opinie specjalistów. U dziecka, które znajduje się pod stałą opieką lekarzy, dobrze jest przygotować całą dokumentację medyczną, która da pełny obraz problemu. Opiekun dziecka powinien też dysponować informacjami o tym, jak przebiegał dotychczasowy rozwój dziecka. Chodzi w szczególności o to naukę siadania, wstawania, mowy. Warto wiedzieć też jak dziecko lubi się bawić, jak komunikuje swoje potrzeby oraz jak wygląda samo karmienie. Czy odmawia jedzenia, czy toleruje wszystkie konsystencje i czy podczas jedzenia ma jakiekolwiek problemy z tą czynnością.
